Szczęście w nieszczęściu

 Hafcik, który robiłam ostatnio skończony, tak czekałam, aby go skończyć i się udało. Postanowiłam odpocząć i poszperać w sieci znalazłam kilka fajnych wzorów, które mi się podobały od dawna, ale myślałam, że są nie osiągalne. Odwiedziłam wasze blogi i na jednym z nich, a konkretnie u Asi przeczytałam listę stworzoną przez autorkę na temat, „Co lubię, co nie lubię w hafcie krzyżowym”. Po zapoznaniu się z listą stwierdziłam, że mam prawie identycznie. Prawie z tego względu, że dziś dotarło do mnie, że nie lubię jeszcze jednej rzeczy. Postanowiłam zacząć metryczkę, którą już planowałam od dawna. Z tym, że gdy zaczynam robić metryczki już na etapie planowania muszę wiedzieć, jaką czcionką będą dane dzidziusia i gdzie będą umieszczone. Robię projekt na kanwie. Rysuje siatkę pod obrazek, który został wybrany, i rozpisuje dane. Projekt zaczęłam robić wczoraj i już drugi raz piorę kanwę, bo ciągle coś mi się myli w liczeniu. Już nie będę pisać, co mnie trafia, ale chyba łatwo się domyślić. Szczęście w nieszczęściu, że mazak, którym to robię zmywa się ekspresowo, a słońce na balkonie powoduje, że kanwa jest w miarę szybko sucha. Wiec ja od siebie dopisuje do listy Asi, że nie lubię robić projektów metryczek. A jak wy sobie radzicie z metryczkami. Wiem, że niektórzy jada na żywią, i haftują bez wcześniejszego planowania, ale wtedy to dopiero rwałabym sobie włosy z głowy